Leczenie może przybierać dwie formy. Po pierwsze obniżenie cholesterolu może odbywać się za pomocą terapii zmiany stylu życia, oznaczane skrótem TLC. W chwili gdy leczenie zachowawcze nie wystarcza powinno zostać wprowadzone leczenie farmakologiczne, ale zawsze wspomagane dodatkową terapią zmiany stylu życia.

Głównym celem leczenia w przypadku podwyższonego cholesterolu jest zmniejszenie cholesterolu typu LDL do tego stopnia, aby jak najbardziej ograniczyć niebezpieczeństwo rozwoju chorób prowadzących do zawału serca.

Pierwszy sposób

Pierwszy sposób radzenia sobie z podwyższonym poziomem cholesterolu, czyli program TLC obejmuje listę takich czynności, które możemy samodzielnie, bez udziału specjalistów, wdrożyć w życia.

Pierwszym elementem jest dieta z planem żywienia. Obejmuje niskonasycone tłuszcze, niski poziom cholesterolu, zawierający mniej niż 7% kalorii pochodzących z tłuszczów nasyconych i mniej niż 200 mg cholesterolu dziennie. Dieta TLC jest skonstruowana w taki sposób, aby zawierała jedynie taką kaloryczność, która jest potrzebna do utrzymania prawidłowej wagi ciała i zapobiegała tyciu.

Drugi etap leczenia

Drugim etapem leczenia TLC jest zmniejszenie wagi ciała. Ma to istotne znaczenie u osób z dużą nadwagą oraz u tych, u których występuje ryzyko wystąpienia chorób serca. Redukcja masy ciała powinna również obejmować osoby, które w badaniach morfologicznych krwi mają bardzo wysoki poziom trójglicerydów oraz niski poziom cholesterolu HDL. Dodatkowym pomiarem mówiącym o konieczności zrzucenia wagi jest pomiar obwodu talii. Mówi się, że nie powinien on wynosić więcej niż 100 cm u mężczyzn oraz 90 cm u kobiet. Jeżeli rozmiar w pasie przekracza te wartości jest to sygnałem ostrzegawczym o możliwości istnienia już wysokiego poziomu cholesterolu, a już na pewno znajdowania się w grupie ryzyka i konieczności obniżenia masy ciała. Trzecim równie istotnym elementem terapii TLC jest aktywność fizyczna. Codzienna 30 minutowa aktywność skutecznie obniża poziom LDL w organizmie i podwyższa stężenie „ dobrego” cholesterolu. Ponadto jest zalecana u osób z podwyższonym poziomem trójglicerydów i borykających się z problemem otyłości. Należy podkreślić, iż wykonywanie systematycznej rekreacji, bądź uprawianie sportu amatorskiego jest zalecane każdej osobie bez względu na ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia. Jednakże według badań to właśnie aktywność fizyczna wykonywana systematycznie i regularnie pozwala na utrzymanie prawidłowej elastyczności mięśni co zwiększa komfort życia każdej jednostki.

Jeżeli po zastosowaniu niskotłuszczowej diety i regularnego wysiłku fizycznego po 2 miesiącach poziom cholesterolu nie obniżył się, jest to sygnał, aby udać się do lekarza specjalisty, który skomponuje odpowiednie leczenie farmakologiczne. Należy pamiętać, że pomimo wdrożenia dobrze dobranych lekarstw powinniśmy dalej stosować zasady zdrowego żywienia. Takie działanie ma charakter kompleksowy i w szybszym tempie pozwoli znacząco obniżyć poziom „złego” cholesterolu. Najczęstszą grupą leków stosowaną w hiperlipidemiach są fibraty lub statyny, które regulują gospodarkę tłuszczową.

Oprócz leków przypisanych przez lekarza i terapii TLC skutecznym środkiem wspomagającym obniżanie poziomu cholesterolu jest stosowanie preparatów jak beta karoten, który ma właściwości obniżające ilość cholesterolu. Tego rodzaju środki sprzedawane są bez recepty, a porady co do ich rodzaju oraz stosowania można zasięgnąć u każdego farmaceuty.

Leczenie przeciwcholesterolowe spowalnia proces twardnienia tętnic oraz powstawania blaszek miażdżycowych. Dlatego też kompleksowe leczenie zostało podzielone ze względu na stopnie zaawansowania, monitorowane za pomocą badania biochemicznego krwi.

Cztery kategorie

Stopień pierwszy dotyczy osób, u których ryzyko wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego jest najmniejsze. Główne działanie skupia się na obniżeniu cholesterolu typu LDL do poziomu niższego niż 100 mg/dl. Oczywiście leczenie farmakologiczne powinno być wspierane zasadami terapii TLC, aby uzyskać lepsze efekty leczenia. Nawet jeżeli poziom LDL wynosi 100 mg/dl lub nieco powyżej to również wskazane jest zastosowanie leczenia farmakologicznego oraz elementów zdrowego żywienia. W przypadku gdy LDL osiąga wartość mniejszą niż 100 ml/dl a ryzyko rozwoju choroby wzrasta ze względu na inne czynniki również wdraża się odpowiednie postępowanie lecznicze po uprzedniej konsultacji lekarskiej.

Kategoria druga skupia grono osób, które mają większe ryzyko występowania chorób serca, co za tym idzie ich poziom cholesterolu LDL powinien zostać obniżony poniżej wartości 130 mg/dl. Postępowanie w tym przedziale nieco się różni. W momencie wykrycia, iż frakcja LDL przekracza 130 mg/dl lub jest z nią równa należy wprowadzić dietę TLC do naszego trybu odżywiania. Jeżeli po okresie trzech miesięcy poziom ten nie ulegnie redukcji należy rozpocząć leczenie farmakologiczne wspierane jedynie dietą TLC, zaś gdy poziom spada wystarczy dalsze kontynuowanie diety zdrowej dla serca.

Stopień trzeci mówi o umiarkowanym ryzyku występowania chorób układu sercowo- naczyniowego. Opisuje się, że jeżeli poziom LDL wynosi 130 mg/dl należy jedynie wprowadzić dietę, lecz w momencie przekroczenia progu 160 mg/dl powinniśmy znacznie częściej monitorować jego poziom przez trzy miesiące, ponieważ może się okazać konieczne wdrożenie leczenia farmakologicznego uzupełnianego zdrowym stylem życia.

Kategoria czwarta opisuje największe ryzyko rozwoju chorób układu krwionośnego. Głównym celem w tej grupie populacji jest obniżenie cholesterolu do wartości mniejszej niż 160 mg/dl. W tym wypadku konieczne jest zastosowanie zarówno diety jak i leczenia farmakologicznego.