Kamica nerkowa to popularne schorzenie układu moczowego, objawiające się odkładaniem kamieni na różnych jego odcinkach. Powstają wskutek zbijania się naturalnych kryształków w moczu. Powinny być wydalane wraz z uryną, ale zdarza się, że są zbyt duże, by organizm sobie z nimi poradził. Kamienie kształtują się w pęcherzyku żółciowym, nerce lub pęcherzu moczowym. Mogą tam pozostać lub przesuwać się, przechodząc przez moczowód. W zależności od miejsca, wymagają innego leczenia.

Kamica nerkowa przez długi czas może być nierozpoznana, lecz wraz ze zwiększającym się rozmiarem kamieni, odczuwany jest coraz większy ból. Zdarza się też, że od początku występuje ostry, kłujący ból zlokalizowany w okolicach lędźwi i w boku. Gdy kamień znajduje się w moczowodzie, ból może wystąpić w pachwinie lub udzie, a u mężczyzn nawet w jądrze. Objawy bólowe nazywane są kolką nerkową. Czasem towarzyszą jej wymioty, nudności, krwiomocz, gorączka i bóle przy oddawaniu moczu. Gwałtowny przebieg kolki sprawia, że większość chorych wymaga szybkiej konsultacji lekarskiej, dlatego wielokrotnie lepiej jest udać się do szpitala, niż czekać na wizytę u lekarza rodzinnego. Specjalistycznej pomocy wymagają także chorzy z silną gorączką. Zdarzają się również kamice nerkowe, których głównym symptomem jest nawracający, tępy ból w boku. Istnieją też kamice bezobjawowe, w których jedyną opcją postawienia diagnozy jest wykonanie prześwietlenia.

Skuteczne leczenie kamicy nerkowej wymaga prawidłowej diagnozy, w której istotne jest ustalenie lokalizacji kamienia i jego wielkości. Niewielkie kamienie zwykle wydalane są samoistnie, więc mogą wymagać tylko obserwacji i zwiększenia ilości spożywanych płynów, bądź preparatów moczopędnych. Lekarz może też przepisać leki rozpuszczające kamienie. W przypadku większych kamieni, stosuje się trzy podstawowe opcje ich likwidacji. Jest to nefrolitotomia, czyli zabieg chirurgiczny, podczas którego wycina się kamień, ureteroskopia, czyli wyjęcie kamienia endoskopem przez cewkę moczową i litotrypsja, czyli  rozbijanie kamienia aparatem generującym fale uderzeniowe docierające do kamienia przez skórę.

Lepiej jest jednak zapobiegać niż leczyć, dlatego warto pamiętać, że kamicy można uniknąć poprzez picie min. 2,5l wody dziennie, przy zachowaniu równych odstępów w jej spożywaniu. Przy intensywnym wysiłku i w upale, wody powinno być więcej. Należy też kontrolować kolor moczu, który ma być jasny i ilość oddawanej uryny, która powinna wahać się w granicach 2-2,5l dziennie. Ważna jest zbilansowana dieta, jedzenie warzyw i owoców, dostarczanie sobie wapnia, a ograniczenie soli, białka zwierzęcego i produktów bogatych w szczawiany.